Resimli Hikâyât 1

-Hoşgeldin. Başlayalım mı…?

-Tabi, şiir bilir misin.

-Biraz anlarım.

-Dediğin kadar var. Ağlayabilirim sevinçten

-İki şıra.

-İki dibek kahvesi.

-Of demiştim ben hep kaybolurum böyle!

-Lütfen mektubu ve defteri unutma.

-Artık çikolata kokusu duymak istemiyorum.

-Bu kilise çok korkunç.

-Biri mi geliyo ne..!

-Anneaaaaa..!

-Bunlara çok para verdin mi?

-Yok, bi milyoncukcudan aldım.

– Aslında söylemek istediğim çok şey vardı.

-Farkındaydım.

-Beni sürekli yargılayacak mısın?

-Çok ağır laflar ediyorsun.

– Gül açılmış mı

-Sanırım ben gidince açılacak

-Gideceksin işte.

-Zaten böyle konuşmamış mıydık.

-Gitmesen.

…

-Nasıl yani.. Hiç kimseye açıklayamayız mı diyorsun?

-Tabii nasıl açıklayabilirsin ki, kim inanır.

-İşte ben inanıyorum ya, sen inanıyorsun! İşte inanıyoruz. Gitme lütfen. İnandırırım ben herkesi.

-Badem şekerlerini nasıl açıklayacaksın peki?

-Onlar zaten dişlerimi çürütüyor. Kimseye söz etmeyeceğim onlardan..

…

-Gitmesem olmaz mı?

-Olur, bal gibi de olur. Saklarım seni masanın altına..?

-Vallaha mı..

…

-Neyse…

-Haber yolla gittiğin yerlerden…