Depresyonun kapısından girmedim henüz, ama kapının eşiğinde durmuş, gelip geçeni seyrediyorum…Umutsuz Ev Kadınlarını izleye izleye onlara benzedim. Bir yanda tezim, bir yanda KPDS çıkmış sorular, bir yanda yaklaşan vizeler, bir yanda ölü gibi yatan şu kedim.. Resmen “off poff” diye sesler çıkararak uyuyan bir böyle orijinal kedi.
Şener Şen gibi “Allaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaah” diyip topuklayabilirim, ya da ne bileyim Caner gibi kafamda bardak kırsam..? O değil de, onun kafası nasıl kanamamıştı ya. Kurmacaydı bence o…
Beni yayından kaldırın.
